ریخته گری چدن داکتیل به روش فرو بری و به روش راهگاه (درون قالبی)
ریخته گری چدن داکتیل به روش فرو بری:
چدن نشکن : چدن های نشکن یا چدن های با گرافیت کروی ،خانواده ای از چدن ها
هستند و همانطور که از اسمشان پیداست ،شکل گرافیت در آنها به شکل کروی
است.همین کروی بودن گرافیت ها ، باعث افزایش استحکام و چقرمگی در مقایسه با
چدن های خاکستری می گردد. اصولا چدن نشکن با افزودن منیزیم در مذاب ،
تولید می شود(چون منیزیم در دماهای بالا تبخیر می شود معمولا از آلیاژهای
منیزیم استفاده می شود)برای کروی شدن قطعاتی که درقالب های ماسه ای تولید
می شوند مقدار 0.04 تا% 0.07 منیزیم باقی مانده کافی می باشد و در قطعاتی
که در قالب های فلزی تولید می شوند (مانند لوله ریزی)مقدار 0.02 در صد
منیزیم باقی مانده کافی است . چدن نشکن در مقایسه با چدن خاکستری تمایل به
تبرید بیشتری دارد و برای بدست آوردن ساختاری عاری از کاربید ، مخصوصا در
مقاطع نازک ، لازم است جوانه زنی با فرو سیلیسیم انجام شود.
اندازه گرافیت ها به دو پارامتر بستگی دارد:
1-آهنگ سرد شدن یا اندازه سطح مقطع
2-جوانه
زایی با فروسیلیسیم در حین ریختگری می توان چدن های نشکنی با ساختار زمینه
فریتی،پرلیتی،مخلوط فریت-پرلیت،آستنیت،بینیتی،مارتن زیتی را تولید نمود
.
چدن های نشکن پرلیتی دارای استحکام بالایی هستندولی چقرمگی آنها کمتر است.
چدن های نشکن فریتی استحکام کمتری دارند ولی ازدیاد طول نسبی بیشتر و
مقاومت به ضربه شان خوب است.عناصری همچون سدیم،کلسیم،لیتیم،تیریم نیز می
توانند عمل کروی کردن را انجام بدهند.همچنین افزودن سزیم (Ce) به مقدار
جزیی در آلیاژ منیزیم شکل گرافیت را بهبود می بخشند.
ریخته گری چدن داکتیل به روش راهگاه (درون قالبی) :
درون
قالبی : بازیابی منیزیم در این روش در حدود 100 درصد می باشد که مدت زمان
بین تلقیح مذاب و تخلیه مذاب در حداقل ممکن می باشد که هر چه این زمان کمتر
باشد کروی سازی بیشتر و یکنواخت تر می شود در این روش مواد کروی کننده در
داخل سیستم راهگاهی قرار گرفته و ضمن عبور مذاب از داخل سیستم راهگاهی عمل
کروی سازی انجام می شود .