الکتروفورز سرامیک ها
الکتروفورز سرامیک ها (Ceramic Electrophoresis) در واقع روش ریخته گری دوغابی است که نیروی الکتروشیمیایی جایگزین نیروی ثقلی و کشش سطحی می شود. در این روش دو الکترود که به جریان پیوسته متصل می باشند در داخل یک سوسپانسیون کلوئیدی و پایدار شامل ذرات سرامیکی قرار می گیرد. بدین ترتیب در الکتروفورز سطح ذرات در داخل دوغاب باردار شده و تحت میدان الکتریکی به سمت الکترود با بار مخالف که قطعه در آن قرار گرفته حرکت نموده و روی آن رسوب می کنند. بار الکترو استاتیک روی سطح ذرات از توزیع بارهای مثبت و منفی در فصل مشترک جامد و مایع ناشی می‌شود. بار الکترو استاتیک روی سطح ذره معادل مجموع بار یون های مخالف در داخل قشر نازک مایع در اطراف سطح ذره می باشد که مجموعا لایه مضاعف الکتریکی را شکل می دهند. ماهیت ضخامت و دانسیته بار الکتریکی در این لایه نقش مهمی در پایداری دوغاب دارد. کنترل پتانسیل زتا عامل بسیار مهمی در کنترل این پوشش مضاعف دارد. پراکندگی یکنواخت پودر در دوغاب زمانی به دست می آید که پتانسیل زتا (نیروی دافعه بین ذرات) در لایه مضاعف بالا باشد. سرعت جابجایی ذرات (سرعت الکتروفورستیک) به مقدار میدان الکتریکی اعمال شده بستگی دارد:
ادامه مطلب:
http://www.wikipg.com/wiki/الکتروفورز+سرامیک+ها
